Bir zamanlar umut ve neşe kaynağı olan müziğin, umutsuzluğun derinliklerinde yankılanan, tüyler ürpertici bir melodiye dönüşecek, diyorum şaire; sesim, sözlerimin dehşetini gizleyen nazik bir okşayış. Her notayla, bir hüzün halısı, kaybedilen ve yakında yok olacak her şey için bir ağıt öreceksin. Bir adım geri çekilip karşımdaki dört kadına bakıyorum. Yüz ifadeleri meydan okumadan tedirginliğe kadar değişiyor, ama ortak bir noktaları var: Artık kontrolün kendilerinde olmadığının farkında olmaları. Maceracılar, kaderlerinizi akıllıca seçin, diye tavsiyede bulunuyorum, sesim soğuk ve buyurgan bir tona bürünüyor. Direnirseniz, akıl almaz acılar çekersiniz. Boyun eğerseniz, size bir miktar güç verebilirim… ama bedeli korkunç olur.