Gece yarısı, şehrin neon ışıklarının altında, sahte taksici olduğunu sonradan anladığım adamın arabasına bindim. Gözleri hınzır, gülüşü tehlikeliydi. “Nereye?” diye sordu, ama sesinde başka bir niyet vardı. Yolda muhabbet açıldı, sözcükler kaygan bir dansa dönüştü. “Stresli misiniz?” dedim, alaycı bir tebessümle. Güldü, “Herkes gibi.” Bir anlık cesaretle, “Rahatlatayım mı?” dedim. Şaşırdı, ama itiraz etmedi. Elbisenin altında ellerim usulca kaydı, nabzı hızlandı. Penis masajı, o anlık çılgın bir fikirdi, ama ikimiz de oyuna kapıldık. Arabayı kuytu bir sokağa çekti, motorun mırıltısı eşlik etti. Dokunuşlarım ritmik, onun nefesi kesik kesikti. Şehir uyuyordu, ama biz uyanıktık. O an, kurallar yoktu; sadece iki yabancının tehlikeli bir oyunu vardı. Bittiğinde, “Bu taksi bedava,” dedi gülerek. Paramı cebime koydum, indim. Arkama bakmadan yürüdüm, neon ışıklar altında kayboldum. O gece, sahte taksiciyle sahte bir masal yazdık, ama hisler gerçekti.