Tozlu patikalarda, güneşin kavurduğu tarlaların kenarında, o kadınlar sıradanlığın örtüsünü sıyırıp atıyordu. Kaba saba elleri, ahşap kulübelerin gölgesinde, parlak bir nesneyi avuçlayarak gizli arzularını canlandırıyordu; o araç, ritmik bir büyü gibi inip kalkarken, tenleri titreşimle doluyordu. Köyün sessizliğinde, rüzgârın fısıltıları arasında, bu fetiş oyunu bir isyan gibi yayılıyordu – kalın kumaşlı pantolonlar, tozlu botlar ve sert çeneli bir siluet, kovboyun yaklaştığını haber veriyordu. Kadınlar, o yabancı figürün etrafında toplanınca, paylaşımın vahşi bir törenine dönüştü her şey: bacaklar aralanırken, ellerin ısrarcı baskısı, içlerindeki fırtınayı tetikliyordu. Her hamle, toprağın kokusuyla karışan bir ecstasy; inlemeler, uzak bir ulumaya eşlik ederken, bedenler birbirine dolanıyordu. Bu buluşma, kırsalın bastırılmış enerjisini patlatıyordu – kovboyun güçlü kucaklaması, kadınların oyuncağıyla birleşince, doruklar zincirleme bir sel gibi akıyordu. Sonunda, yorgun ama doymuş, o grup halinde yatarken, gecenin serinliği sırlarını örttü, yarınki günlere bir efsane bırakarak.